เก็บบรรยากาศ เป็นที่พอใจ เราก็เดินทาง ต่อครับเป้าหมายของเรายังอีกไกล ต้องเดินทางต่อไปอีก สิบกว่ากิโล

เป้าหมาย ลานกางเต็นท์ผาหำหด ยังอีกไกล ตอนนี้แวะไปดูน้ำตกไทรทอง ต้นไม้พันปีกันก่อนดีกว่า

น้ำำตกไทรทอง

เราออกจากที่ลาน แวะชม ผาพ่อเมือง ผาหำหด ทุ่งดอกกระเจียว ทุ่ง แต่ละทุ่งพบว่า ทุงกระเจียวขาว และทุ่งบัวสวรรค์๔ เป็นทุ่งที่มีดอกกระเจียวบานช้าที่สุด นั่นคือเป็นจุดที่เหมาะสมที่สุดที่เราจะมาถ่ายภาพกันในตอนเช้า ผ่านมาถึงผาอัสดง นอนแรกตั้งใจว่าจะรอชมอาทิตตกที่นี่ แต่มองเห็นป้ายบอกมีอีกผา ชื่อว่า ผาสวนสวรรค์ เดินทางอีกไกล (๑.๒ กม) ทำให้มีรอยนักท่องเที่ยวผ่านไปน้อยมาก
ดูเวลา ก็เหลืออีกชั่วโมงกว่า งั้นไปชมที่ผาที่ว่ากันซะหน่อย

นั่งชมอาทิตย์ตกกันเพลินไปหน่อยครับ อาทิตย์ที่นี่ก็ตกซะช้าเชียว

หลังจากรอดู ว่าอาทิตย์จะโผล่มาให้เห็นก่อนจะลาลับไหม

สุดท้ายก็ ได้ยลแค่แสง ที่เล็ดลอดออกมาเท่านั้น

เราจึงหันหน้ากลับเต็นท์ จะได้กลับไปทำจัดการหาอาหารบรรจุท้องที่เริ่มร้องอุทรแล้ว

ผลปรากฏว่าอย่าให้คนหิวหุงข้าวครับ บอกแล้วว่าหม้อ ข้าน้อยนั้น มันจุเอาการ เล่นเอา ต้องรับภาระกันคนละ สองจานโต ๆ กันเลย

แหม อร่อยพี่ ผมไม่ได้หุงข้าว โซ้ย ปลาทูเค็ม ไข่เจียวแบบนี้มานาน แล้วนะนี่ รู้สึกดีจริง ๆ เลย เสร็จภาระจากการบรรจุมื้อค่ำ ก็ตามด้วยกาแฟ แลมอบหมายให้การต้มถั่วเขียวเป็นความรับผิดชอบของพี่แต่เพียงผู้เดียว ผม ขึ้นแปลชมราตรี ที่มีเสียงลมหนาวคอยคลอเคล้าขับกล่อมก่อนนะ

อีกครั้ง ที่ต้องบอกว่า คราวหน้า อย่าให้พี่เป็คนตวงเอง เมื่อคืนโซ้ยไปคนละสอง เข้ามาอีกคนละสองถ้วย ยังไม่หมดเล้ย

อร่อยครับพี่ บรรยากาศแบบนี้มีถั่วเขียวต้มร้อน ๆ ให้ซด แหม นึกถึงวันเก่า ๆ กับเพื่อนเกลอ บ้านเราเน๊าะพี่เน๊าะ

เช้าขึ้นมา หลังจากอุ่นถั่วเขียวต้ม แยกย้ายกันอาบน้ำ ก็กลับมา ซัดกันไปคนละสองถ้วย มีแรงเดินถ่ายรูปกันละ

ผาพ่อเมือง

ห่างจากจุดกางเต็นท์เพี่ยงช่วง ๑๐๐เมตแรก ก็พบกับแนวผาพ่อเมือง ซึ่งกินแนว ไปอีกระยะหนึ่ง เราจึงมีจุดให้ถ่ายภาพกันหลากหลาย

ผาหำหด

ถัดจากผาพ่อเมือง เป็นผาขึ้นชื่ออีกผาหนึ่งของ ที่นี่ ซึ่งเพื่อน ๆ ที่ชอบผจญภัยหลายคน อาจเคยสงสัยถึงชื่อผา บอกได้เลยครับว่าต้องมาแล้วจะรู้ อดีดที่ผาหำหด เจ้าหน้าที่เคยให้บริการโรยตัว น่าเสียดายที่ตอนนี้อุปกรณ์บางส่วนสึกหรอเสียหาย ทำให้ ไม่ปลอดภัยเพียงพอ จึงจำเป็นต้องของดบริการ ไปก่อน