กลับมาถึงฝั่ง...
อ้าว..ยังติดต่อพี่อ๊อดไม่ได้..ทำไงดี..
ช่องทางของเรามีขึ้นทันที่เมื่อมีท่านปลัด(ปลัดอะไรไม่ได้ถาม)มาถามหาของที่เค้าฝากมาจากหาดทรายดำ ...
ถามไปถามมาไม่รู้ว่าของฝากที่เรือลำไหน ...
!ขณะที่ผมกำลังจะเดินไปถามเวลารถ "ระนอง-บ้านหงาว-ท่าตนสน"นั่นเองก็เห็น แมงดาทะเลที่ใส่ถุงอยู่ จึง เสี่ยงถามแม่ค้าว่า"ใช่แมงดาที่ฝากมาให้ปลัด หม้ายนิ" "ไม่รู้นิ แต่เขาฝากไว้ บอกว่าเด๋วมีคนมารับเอง..."แม่ค้าตอบมาด้วยภาษาพื้นบ้าน
หลังจากถามกำหนดรถเที่ยวต่อไปเสร็จ ผมก็ไปเสี่ยงถามปลัดท่านว่า ของพี่ฝากมาใช่แมงดาทะเลหรือเปล่า
"ใช่ครับ"ปลัดหนุ่มตอบมา แล้วก็อึ้งๆไป
"งั้นอยู่ที่ร้านค้าโน่นครับ เมื่อกี้ผมไปถามเวลารถออก เค้าบอกมีเรือมาฝากไว้ แต่เจ้าตัวเข้าระนองไปแล้ว"
!!!!!!!
หลังจากที่คนของท่านปลัดไปหยิบแมงดาที่อยู่ในถุงมาแล้ว ผมได้โอกาส ถามท่านว่า ขอผมกับเพื่อนติดรถไปลงปากทางหงาวหรือในระนองได้ไหมครับ
"จะไปไหนกันละ"
"ผมนัดกับเพื่อนไว้ที่ lotus ครับ"ผมตอบไป ก็งงๆ อยู่เหมือนกันครับ lotus ระนองมันอยู่ตรงไหน มาครั้งก่อนยังไม่มี
"ไปเด่วพี่ไปส่งให้ก็ได้ ว่าแต่มาจากไหนกันละ" ท่านปลัดหนุ่มแสดงความมีน้ำใจ
"ผมกับเพื่อนขึ้นจากหาดทรายดำมาครับ พอดีว่า พาเพื่อนจากกรุงเทพมาเที่ยว..ผมมากับสาวๆ กลุ่มนั้นนะครับ ถ้ายังไง ผมกับเพื่อนๆ ขอนั่งกระบะท้ายแล้วกันนะครับ" ผมอธิบายที่มา เสร็จสรรพ เนื่องจากเกรงใจเหมือนกัน
"เอางั้นขึ้นรถ" "ขอบคุณครับ" ผมไม่ลืมที่จะขอบคุณท่านอีกครั้งแล้วก็ตะแบงเสียง
"เฮ้ย! เก็บของ ขึ้นรถ" เป็นสำนวนง่ายๆ ที่ไม่ต้องแกรงใจกันมากมาย
